Ik zal me even voorstellen: Ik ben Michelle van Leeuwen, een dierenliefhebster en sinds oktober 2011 afgestudeerd als gezelschapsdierenarts.
Ik had altijd grote plannen. Van jongs af aan wist ik dat ik dierenarts wilde worden. Deze plannen kregen steeds meer vorm. Van basisschool, naar middelbare school, atheneum om vervolgens in één keer ingeloot te worden voor de opleiding diergeneeskunde. Alles ging van een leien dakje.
Mijn plannen voor de toekomst vormde zich steeds meer: Eerst in loondienst gaan werken bij een kliniek, om vervolgens mijzelf in te kopen of een eigen praktijk te beginnen. Misschien na een aantal jaar gaan specialiseren.
Die specialisatie is er wel gekomen, alleen iets eerder en op een andere manier dan ik gepland had. Na 9 maanden in een gezelschapsdierenkliniek werkzaam te zijn geweest, bleek ik in toenemende mate allergisch voor stokhaar. Aangezien een groot deel van mijn patiënten dit type vacht bezat, moest ik het werk in de gezelschapsdierenkliniek staken. Veel hondenrassen, paarden, koeien en zelfs varkens werden voor mij onbereikbaar.
Tja, en wat doe je dan?
Heel mijn leven wist ik wat ik wilde en had ik alles gepland. En toen moest dus het roer om. Zou ik nu al gaan specialiseren? Onderzoek gaan doen? of misschien dan toch maar gaan lesgeven?
Mijn eerste gedachte was dat ik bezig moest blijven. Zodoende kwam ik uit op vrijwilligerswerk. Zo zou ik eerst rustig kunnen gaan bedenken wat ik wilde en ondertussen mezelf nuttig maken.
En wat doe je als je met dieren wilt werken, maar beperkt ben in je keuze? Juist! Dan ga je voor de volle honderd procent voor je favoriete diersoort, in mijn geval: katten.
Dan is de tweede vraag, op welke plek heb je alleen katten? Zo kwam ik bij zwerfkattenopvang uit. Dankzij een gelukkig toeval werd er bij een zwerfkattenopvang een assistent-locatiebeheerder gezocht. Dus in juli 2012 startte ik met mijn werk voor de zwerfkatten, eerst als assistent-locatiebeheerder, vervolgens als dierenarts/coördinator bij een regionale organisatie en sinds de oprichting (in maart 2018) ben ik betrokken bij Stichting Zwerfkatten Nederland. Geen dag is hetzelfde, op de voldoening die het werk geeft, na dan..
Waarom deze blog? daarom dus. Waarom zwerfkatten? waarom niet!
Heel mijn leven wist ik wat ik wilde en had ik alles gepland. En toen moest dus het roer om. Zou ik nu al gaan specialiseren? Onderzoek gaan doen? of misschien dan toch maar gaan lesgeven?
Mijn eerste gedachte was dat ik bezig moest blijven. Zodoende kwam ik uit op vrijwilligerswerk. Zo zou ik eerst rustig kunnen gaan bedenken wat ik wilde en ondertussen mezelf nuttig maken.
En wat doe je als je met dieren wilt werken, maar beperkt ben in je keuze? Juist! Dan ga je voor de volle honderd procent voor je favoriete diersoort, in mijn geval: katten.
Dan is de tweede vraag, op welke plek heb je alleen katten? Zo kwam ik bij zwerfkattenopvang uit. Dankzij een gelukkig toeval werd er bij een zwerfkattenopvang een assistent-locatiebeheerder gezocht. Dus in juli 2012 startte ik met mijn werk voor de zwerfkatten, eerst als assistent-locatiebeheerder, vervolgens als dierenarts/coördinator bij een regionale organisatie en sinds de oprichting (in maart 2018) ben ik betrokken bij Stichting Zwerfkatten Nederland. Geen dag is hetzelfde, op de voldoening die het werk geeft, na dan..
Waarom deze blog? daarom dus. Waarom zwerfkatten? waarom niet!
Michelle van Leeuwen
Coördinerend dierenarts
